Waarom decentralisatie essentieel is bij digitale collectibles

Vader zat op zijn tuinstoel en zag hoe zijn kinderen aan het spelen waren met gele kaartjes met gekke diertjes erop. Ze kochten die kaartjes van hun zakgeld. Vader dacht: “wat moeten ze toch met die rommel, leerden ze maar sparen”. Een van de kinderen had een hele verzameling van de kaartjes en bewaarde deze goed. Het kind werd ouder, ging uit huis en vergat de verzameling. Maar moeder bewaarde alles van de kinderen, dus ook de mooie map met gele kaartjes. “Daar kunnen we later samen om lachen”…

En lachen zouden ze. Op een avond zat het kind (die inmiddels een eigen gezin had) op de bank een beetje door YouTube te scrollen, tot er een filmpje voorbij kwam over de gele kaartjes. Hij blijf kijken, want het ging over de waarde. En dat was nogal wat, de kaartjes bleken door de jaren heen enorm veel waard te zijn geworden. Hij ging de volgende dag naar zijn ouders en vroeg naar de collectie: “hebben jullie die weggegooid vroeger of…”. Moeder zei trots: “nee, ik heb alles bewaard!”. En daar kwam de map tevoorschijn. Op de laatste pagina was een kaart te vinden waarop stond “Illustrator”…

De illustrator kaart wordt verhandeld voor honderdduizenden euro’s. En het enige wat de bezitter hoefde te doen is bewaren, netjes bewaren. Natuurlijk zijn er jaren overheen gegaan, waarin van alles kan gebeuren, maar bewaren kost meestal geen moeite. Alleen wat vertrouwen dat iets de moeite waard is om te bewaren.

Toch kan het nog makkelijker, wat als er geen risico is dat iets stuk gaat, kwijtraakt bij een verhuizing of per ongeluk wordt weggegeven/weggegooid. Wat als er iets is dat voor altijd gepreserveerd blijft in perfecte staat. Dat zijn Ordinals. En dat zijn de afbeeldingen bij Ethereum NFT’s niet.

Niemand weet of er Ordinals zijn die in waarde zullen stijgen zoals de gele kaartjes hierboven, maar wat we wel weten is dat alleen bij Ordinals het plaatje voor altijd is opgeslagen op de enige echte decentrale blockchain.